wypracowanie — n I 1. rzecz. od wypracować. 2. lm D. wypracowanieań «pisemna praca szkolna na jakiś temat» Wypracowanie domowe, szkolne. Wypracowanie z języka francuskiego … Słownik języka polskiego
ukuć — dk Xa, ukuję, ukujesz, ukuj, ukuł, ukuty rzad. ukuwać ndk I, ukućam, ukućasz, ukućają, ukućaj, ukućał, ukućany 1. «wykonać coś, nadać czemuś kształt przez kucie» Ukuć pancerz. Zbroja ukuta ze stali. ◊ Ukuty wiersz, ukute wypracowanie itp. «wiersz … Słownik języka polskiego
mucha — 1. pot. Ktoś ma muchy w nosie; mucha komuś siadła na nos; mucha kogoś ugryzła, ukąsiła «ktoś grymasi, kaprysi, złości się i dąsa bez powodu»: – Boję się, że mnie nie przyjmą. I co wtedy? – Dlaczego mieliby nie przyjąć? – Z byle jakich względów.… … Słownik frazeologiczny
złapać — 1. pot. Złapać dwóję «otrzymać (w szkole) ocenę niedostateczną z jakiegoś przedmiotu»: Nic mi się nie chce. Złapałem dwóję z matmy i za wypracowanie domowe z polskiego, którego nie napisałem. Z. Kowalewski, Okna. 2. pot. Złapać gumę «jadąc… … Słownik frazeologiczny
dowolny — «zależny tylko od własnej woli, własnych upodobań, nie skrępowany nakazami, przepisami; swobodny, wolny» Dowolny przekład. Dowolne tłumaczenie. Jazda dowolna na lodzie. Wypracowanie na dowolny temat. Wybrać dowolny fragment czegoś. Wymienić… … Słownik języka polskiego
gładki — gładkidcy, gładkidszy 1. «mający powierzchnię bez nierówności, chropowatości» Gładka tafla lodu. Droga gładka jak stół. Gładki papier. ∆ anat. Mięśnie gładkie «mięśnie znajdujące się w narządach wewnętrznych organizmu (np. w ścianach przełyku,… … Słownik języka polskiego
kilkunastostronicowy — «złożony z kilkunastu stronic, zawierający kilkanaście stronic» Kilkunastostronicowa broszura. Kilkunastostronicowe wypracowanie … Słownik języka polskiego
klasowy — przym. od klasa (zwykle w zn. 1 3) a) w zn. 1: ∆ Loteria klasowa «loteria podzielona na serie, w których ciągnienie odbywa się co pewien czas w każdej z nich; ilość i wielkość wygranych jest z góry ustalona» b) w zn. 2: Społeczeństwo klasowe.… … Słownik języka polskiego
klasówka — ż III, CMs. klasówkawce; lm D. klasówkawek «wypracowanie, zadanie pisane w klasie jako sprawdzian wiadomości ucznia» Mieć klasówkę z matematyki, z polskiego. Pisać klasówkę. Poprawiać, sprawdzać klasówki … Słownik języka polskiego
naiwny — naiwnyni, naiwnyniejszy 1. «odznaczający się zbytnią prostotą, szczerością, łatwowiernością; nie mający doświadczenia, sprytu; prostoduszny, dziecinny, głupiutki» Naiwny chłopiec. Naiwny jak dziecko. Był naiwny, we wszystko wierzył. 2.… … Słownik języka polskiego